Rozdział 12 - Task

-Harry,spokojnie. Niall to mòj... - nie zdążyłam dokończyć, bo Niall leżał już pod ścianą...
-Harry jak mogłeś?! -natychmiast pobiegłam do Nialla
-Wszystko dobrze?- był prawie nieprzytomny
-T-tak - ledwo wydusił z siebie to słowo
-Nathalie odsuń się od niego. Ja jeszcze z nim nie skończyłem..
-Skończyłeś! Harry kocham cię, ale jeżeli dalej tak będzie...-znów mi przerwał
-To co?! Zostawisz mnie?! Nie.. Jesteś zwykłą... - nie dokończył
-No kim? Dokończ.. A wiesz co?! Nie musisz... Wyprowadzam się - jego mina zrzadła
-Hahahaha... Ciekawe gdzie?! Do śmietnika?
-Nie. Do Nialla - mój brat spojrzał na mnie dając mi znak, że się zgadza.
-Nie ma mowy! Nie pozwolę ci!! - krzyknął
-Harry, a przepraszam bardzo kim ty dla mnie jesteś, że się muszę ciebie o zgodę pytać?!
-Twoim mężczyzną, z którym wczoraj...
-Dobra, nie kończ...
-Nathalie, to jak? Jesteś grzeczną dziewczynką i mnie słuchasz czy mam cię zlać? - był zły, bardzo zły
-Ale...
-Odpowiedz mi na moje pytanie! - podszedł do mnie i złapał mnie za nadgarstki
-Odpowiedz! -szeptał mi do ucha...
Zamilkłam.
-Nath,ja zaraz stracę cierpliwość... -łzy spływały po moich policzkach. Bałam się.
-No dobra... -posadził mnie na kanapie i usiadł obok mnie
-Nie płacz...-otarł moje łzy
-Odpowiesz mi? -zapytał tuląc mnie do siebie
-Tak...
-Co tak?
-Tak,będę grzeczna - wygrał. Kurwa.
-No,mądra dziewczynka...
-Ale pod jednym warunkiem...
-Jakim? - jęknął
-Niall zamieszka z nami dopóki nie będzie mu lepiej
-Dobra-przytuliłam go mocno

*2 godziny później*

Niall spał w jednym z pokoi, a ja pomimo tego, że wybaczyłam Hazzie nie oddzywałam się do niego,

-Nathalie idę się wykąpać
-To idź
-Ale ja chcę z tobą
-A ja z tobą nie
-O co ci chodzi?! Przecież się kochamy... Straciłaś ze mną to co miałaś najcenniejsze... Nath, proszę
-Nie Harry twoje słodkie słówka niczego nie załatwią
-Dlaczego mi to robisz?!
-Dlaczego pobiłeś mojego brata?! Ja go kocham... Mam tylko jego... Nie pomyślałeś o tym?!
-Masz też mnie - powiedział smutny i pobiegł na górę do łazienki
Zajebiście. Zraniłam go. Kocham go, a on kocha mnie... Muszę go przeprosić... Poszłam na górę...
-Harry mogę wejść?
-Wejdź -powiedział oschle
Siedział w wannie, a ja jak głupia zaczęłam mu się tłumaczyć :
-Kochanie wiem, że cię uraziłam... Ale przemyślałam to,zrozumiałam, że mam obok siebie kogoś kto naprawdę mnie kocha... Ja poprostu nie jestem do tego przyzwyczajona. Nigdy nikogo nie miałam
-Chodź do mnie... - rozebrałam się i zajęłam miejsce między jego nogami
-Teraz masz mnie i zawsze będziesz miała... Pamiętaj o tym
-Harry, ale ja na ciebie nie zasługuję... -wpił się w moje usta
-Jesteś jedyną dziewczyną do której kiedykolwiek miałem
tak wielką cierpliwość... Więc zasługujesz
,ale od jutra wprowadzam zasady..
-Harry? Czy ty nie przesadzasz? !- może pomarzyć o zasadach
-Nie kochanie- uśmiechnął się fałszywie
-Okej no to ja wprowadzam zasadę : jeżeli ja mam przestrzegać twoich zasad to ty musisz przestrzegać jednej mojej... Już nigdy nie zrobimy tego co wczoraj..
-Nath! Nie zgadzam się! Nie ma żadnych głupich zasad! - yeah! Wygrałam!! Wybuchłam śmiechem
-Co? - zapytał
-Nie nic.. Wiesz, że wygrałam?
-No i co z tego?
-To, że dla przyjemności zrobisz wszystko
-No, a szczególnie dla tej z tobą
-Kocham cię
-A ja ciebie..
Ubraliśmy się i poszliśmy spać...
Rano usłyszałam krzyk... O Boże... Harry!