Rozdział 4

-Masz pięć minut żeby się spakować-Poszłam po torbę i zaczęłam wrzucać do niej moje ciuchy.
Kiedy byłam spakowana poszłam do przedpokoju gdzie stał Harry i bez słowa wyrwał mi torbę.
Wyszliśmy z mieszkania. Zamknęłam drzwi. Chciałam schować klucze do kieszeni spodni, ale on mi je zabrał mówiąc:
-To nie będzie ci już potrzebne - schował je do kieszeni swojej kurtki
- Harry, dlaczego taki jesteś? Dlaczego ci tak na mnie zależy? - zapytałam
-Powiedziałem coś! Idziemy! - złapał mnie za rękę, nie stawiałam oporu. Bałam się...
Byliśmy na parkingu. Nagle ujrzałam jak wyciąga kluczyki swojego samochodu. Wow. On ma czerwone ferrari.
-Wsiadaj - powiedział chłodno otwierając mi drzwi samochodu.
On poszedł do bagażnika i schował tam moją torbę, a ja siedziałam w środku na przednim siedzeniu.
Jechaliśmy w ciszy, nagle na światłach odezwał się do mnie :
-Nathalie, ja chciałem cię przeprosić, ja nie powinienem się tak zachować. Wiem, że ty się mnie boisz, ale nie masz czego, ja poprostu chcę cię chronić, rozumiesz? - łzy spływały po moich policzkach, odjechaliśmy gdy zapaliło się zielone światło.
-Nathalie, odpowiedz mi na moje pytanie - nadal płakałam
- Harry ja rozumiem, ale ja nie chcę tak żyć. Ja chcę wrócić do domu...
Podjechaliśmy pod piękną willę, jego willę
-Chodź księżniczko - wziął moją torbę i mnie za rękę.
Weszliśmy do środka. Boże jak pięknie.
-Kotku idź pozwiedzać nasz dom, a ja przygotuję obiad- mówił słodko
Poszłam na górę.Jezu.Cztery łazienki, sześć pokoi,sauna, basen na zewnątrz i ogromna kuchnia z jadalnią.
-Nie,muszę się ogarnąć, nie mogę być z nim tylko ze względu na to wszystko- myślałam
-Nathalie-zawołał.
-Tak? - zapytałam
-Proszę,zejdź na dół- zeszłam
Podszedł do mnie i przytulił mówiąc:
-Teraz zawsze będziemy razem jadać obiady, kolacje i śniadania,a później dołączą do nas nasze dzieci. Kocham cię-pocałował mnie w policzek
Nic nie odpowiedziałam, odpływałam w jego ramionach... Czy ja się zakochałam?